Poezia Shqiptare

Mes rrënojave kemi bërë vetveten
çdo natë mendja jonë e konsumon atë
shpirtit tonë të pafajshëm.
Po kërkoj jetën mes rrënojave
Pyetjet që gjej midis rrënojave
Për perënditë, të vdekurit
pasojat e gjenezës
Vetëm pyetjet që gjej midis rrënojave.

Popujt indigjenë britmojnë dhe pëshpërisin
për një dragua që ha diellin
Foshnjat e sapolindura të fantazisë së re dridhen
si natyra, ka frikë nga vdekja
Një mit i vjetër po ringjallet në mua
kur dragoi ha diellin.